O DWÓCH TAKICH, CO Z NIENAWIŚCI DO KOBIETY ZROBIĄ WSZYSTKO.

W sprawach ludzkich jest co prawda miejsce na gniew, ale niektórzy zbyt często dają ponieść się złości. Złość kusi, namawia do zemsty i odwetu, zatruwa człowieka. Jednakże starajmy się, by gniew, który odczuwamy nie zaślepiał nas. Czy to bajka czy nie, sami Państwo ocenicie. Nie działo się to za pięcioma górami i siedmioma morzami.
W rolach głównych występują:
• Znany mecenas - „ośmiornica na zielonym listku”...
• Syn znanego mecenasa – „wyrwiząb”
• Kobieta znienawidzona przez obu – „pogodny wieczorek”
• Dziennikarz – „jazon”
• Pracownik miejskich służb medycznych –„piguła”
Pewnego dnia „piguła” poszukiwała jednostki leczniczej, która ma panoramiczny aparat RTG (rentgen stomatologiczny) i jednocześnie podpisany kontrakt z NFZ.
Wszystko po to, aby jej placówka mogła nadal świadczyć bezpłatne usługi stomatologiczne a mieszkańcy nie musieli jeździć do innego miasta na te specjalistyczne badania (panoramicznym aparatem RTG). Bardzo się ucieszyła, że w jej mieście na szczęście funkcjonuje taka przychodnia - jedyna, która spełnia te wymogi. Nieświadoma niczego chwyciła za telefon. Zadzwoniła i zaproponowała „wyrwizębowi” podpisanie umowy. Jakież było jej ogromne zdziwienie, kiedy „wyrwiząb” odpowiedział jej, że ze względów politycznych tej umowy nie podpisze, bo nie będzie pomagał „pogodnemu wieczorkowi”. Jednak zaradna „piguła” znalazła rozwiązanie, leczy nadal bezpłatnie pacjentów, którzy na to specjalistyczne badanie (wprawdzie rzadko) muszą jeździć do sąsiedniego miasta. Za te utrudnienia spowodowane przez „wyrwizęba” - „piguła” przeprasza. „Pogodny wieczorek” zbulwersowany zadzwonił do „jazona”, żeby ten opisał niecne zachowanie „wyrwizęba”. Jak bardzo się rozczarował, kiedy po kilku dniach wystraszony „jazon” ze smutkiem oświadczył, iż w tej sprawie interweniował osobiście znany mecenas „ośmiornica na zielonym listku”- grożąc mu procesem sądowym w przypadku ujawnienia w artykule nazwiska bądź nazwy jednostki „wyrwizęba”. Kobieta znienawidzona przez obu - „pogodny wieczorek” zrozumiała dziennikarza „jazona”, ale w żaden sposób nie mogła zrozumieć zachowania „ośmiornicy na zielonym listku”, choć od dawna dobrze wiedziała, że jego złość na nią przerodziła się w nienawiść. Nie rozumie do dzisiaj, dlaczego? Nadal jednak zadaje sobie pytanie czy to nienawiść, czy może to kochanie? Dlaczego „ośmiornica na zielonym listku” opluwa przy każdej okazji „pogodnego wieczorka”? Kobieta znienawidzona przez obu sądzi, że „ośmiornica na zielonym listku” musiała spotkać w swoim życiu Czterech Jeźdźców: Niespełnienie, Złość, Panikę i Rozpacz. Ich dowódcą jest Lęk. Żeby go uniknąć trzeba po prostu żyć uczciwie. Nie ma lęku tam, gdzie jest wiara i prawe życie!
P.S.
Wszelkie podobieństwa i sytuacje są przypadkowe.

Ślepy strzał, czyli błędny adresat petycji Radnej Beaty Świątczak.

Nasze życie przesycone jest rywalizacją, stajemy w szranki i zawsze chcemy, żeby „wyszło na nasze”. Nie mieć racji wydaje się nie do zniesienia. Trudno jest się przyznać do błędu, bo nasze ego jest niezwykle kruche. Wsłuchiwanie się w to, co ma do powiedzenia inny człowiek jest niezmiernie ważne. Jesteśmy ciekawi świata, ludzi i ich poglądów. My sami dzielimy się również swoimi odczuciami i zdarza się że inni ludzie nie doceniają naszych przemyśleń. To, co dla nas jest „klejnotem” dla innych może być „kamieniem”.  To, co jednym odpowiada, innym może się nie podobać. Kiedy więc inni rzucają w nasza stronę ostre słowa, nie poczytujmy tego za osobistą obrazę. Co nie zmienia faktu,  że wszyscy mamy prawo wyrażać własne zdanie.

Tak też było na ostatniej sesji Rady Miasta Zgierza, kiedy Radna Beata Świątczak w imieniu mieszkańców złożyła petycję dotyczącą podjęcia działań  zmierzających do wprowadzenia zakazu poruszania się samochodów ciężarowych  ulicą Gałczyńskiego.

Ze zdumieniem przyjęłam fakt, że Pani Beata Świątczak, Radna  Miasta Zgierza, która od początku mojej kadencji piastuje to zaszczytne stanowisko, nie wie kto jest Zarządcą  głównych dróg w naszym mieście i gdzie należy kierować petycje związane z zmianą istniejącego stanu rzeczy.

Uprzejmie informuję, że to Starostwo Powiatowe w Zgierzu jest  zarządcą drogi Gałczyńskiego, jak również wielu innych zaniedbanych dróg  w naszym mieście, jak np.: ul. Parzęczewska (do szpitala), Targowa, Piłsudskiego, Konstantynowska, Kasprowicza, Musierowicza, Szczawińska, Przemysłowa, Piotra Skargi.

Nadmieniam, że jako Prezydent Miasta Zgierza wielokrotnie występowałam do Starostwa Powiatowego w Zgierzu, będącego zarządcą drogi z prośbą o przeprowadzenie naprawy ulicy Gałczyńskiego, w tym zmiany nawierzchni oraz uporządkowania pasa zieleni. Z przykrością stwierdzam, że niewiele się w tej kwestii zmieniło. Przez cztery lata mojej kadencji Starostwo Powiatowe, mimo wielu moich pism nie podjęło zdecydowanych działań związanych z uporządkowaniem tak kluczowego ciągu komunikacyjnego jakim jest ulica Gałczyńskiego. Zaskakujący i dziwny jest dla mnie fakt rozpowszechniania informacji jakoby Prezydent Miasta Zgierza miał możliwości formalne i prawne do ingerencji w politykę drogową Starostwa Powiatowego w Zgierzu. Świadczy to dobitnie o niewiedzy! Być może o zamierzonej niewiedzy skoro to właśnie partia (PO), z której listy startowała Pani Radna Świątczak obsadza kluczowe i decyzyjne stanowiska w Starostwie Powiatowym (np. członek zarządu Wojciech Budziarski ).

Zadaję sobie i Państwu pytanie, czy prowadzone działania Pani Radnej Świątczak  to troska o dobro mieszkańców, czy też nieudolna próba przerzucenia odpowiedzialności za istniejący stan ulicy Gałczyńskiego na Urząd Miasta Zgierza po to, aby chronić partyjnych  kolegów? Być może to początek zawoalowanej kampani wyborczej. Na marginesie wskazuję, iż Pani Beata Świątczak jest radną kolejnej kadencji, pomimo tego Jej wiedza w tej kwestii jest znikoma.

Pani Radna Beato Swiątczak, zdolność uczenia się jest darem! Obfitości  łask Bożych zatem Pani życzę.

Jako Prezydent Miasta Zgierza ponownie wystąpię do Starostwa Powiatowego celem regulacji ruchu ciężarowego na ulicy Gałczyńskiego. Mam nadzieję, że również dla radnych powiatu zgierskiego liczą się przede wszystkim mieszkańcy naszego Miasta, a nie konotacje polityczne.

Pozwolę sobie przypomnieć listę zgierskich radnych, wybranych przez zgierzan do Starostwa Powiatowego, licząc na to, że podejmą oni stosowne działania, aby przywrócić ład na głównych ulicach naszego miasta, których zarządcą jest Starostwo.

1.     Wojciech Budziarski - PO

2.     Dariusz Cłapa - PO

3.     Maria Sobczak - PO

4.     Tadeusz Iwaniuk - PO

5.     Józef Dziemdziela – SLD

6.     Anna Jahns – SLD

7.     Mirosław Pilarski – PiS

8.     Adam Bączyk – PiS

9.     Ewa Polakowska – Nasz Powiat Zgierski

  10 . Tomasz Tołłoczko - PSL

BIEGNIJ RAZEM ZE MNĄ, CZYLI... BIEG PO ZDROWIE!

Nie zwlekaj! Badań nie odkładaj na później!  Liczy się dzisiaj!

Jeżeli dziś coś ci dolega, nie zwlekaj, biegnij do lekarza. To nieprawda, że chorują i umierają tylko znajomi, sąsiedzi, obcy. Takie myślenie jest błędne, a rzeczywistość  bywa niekiedy bardzo bolesna i tragiczna. Nie zawsze choroby da się uniknąć, ale kiedy odczuwamy jakieś dolegliwości biegnijmy do lekarza. Niestety,  nie ma magicznej pigułki, ani czarodziejskiej różdżki pozwalającej na pewno wyzdrowieć.  Są jednak dobrzy lekarze specjaliści , którzy  zrobią wszystko, co tylko możliwe żeby nas wyleczyć. Jednakże kiedy chorujemy, potrzebujemy również wsparcia.

Każdy z nas pragnie zrozumienia i  miłości, chory zaś potrzebuje jej znacznie więcej. Lew Tołstoj napisał , że  „człowiek bez miłości jest zagubiony w świecie obcych i wrogów.”  Kiedy trafiamy do szpitala czujemy się zagubieni, otaczają nas  obcy ludzie, zaś choroba jest największym wrogiem z jakim przyszło się nam zmierzyć. Nie żałujmy więc  bliskim miłości, ciepła i zrozumienia , są one niezbędne w  walce z chorobą i w procesie zdrowienia. Ludzie zdrowi nie mają pojęcia o udręce, cierpieniach i upokorzeniach, jakie przychodzi znosić  chorując. Często zadajemy sobie pytanie „dlaczego mi się to przytrafiło?”, „dlaczego akurat mnie?” Jednakże zasadniczym pytaniem na chwilę obecną, które warto sobie postawić jest nie „dlaczego”,  lecz „jak?”

Pytajmy więc,  jak dbać o zdrowie , jak się leczyć, jak poruszać się w procesie zdrowienia. Wiedza „jak” jest niezbędna, aby powracać do zdrowia. Tym, którzy nie zachorowali pozwoli uniknąć choroby i cierpienia.

 

Ja też  boję się badań. Na ich wyniki czekam z niepewnością, ale jednak je robię. Raz dałam się zaskoczyć -  to był nowotwór, cichy i podstępny. Moja czujność była uśpiona, w zasadzie byłam tylko bardziej zmęczona niż zwykle.  Zlekceważyłam ten objaw „raka” i pozwoliłam mu na byt  i inwazję. Potem była walka, która tak naprawdę trwa do dziś, bo choć minęło  już 7 lat od pierwszej operacji, to cały czas  jestem czujna i systematycznie badam się.  Żyję

tak, aby nie dopuścić do nawrotu choroby, choć niestety niekiedy pozwalam sobie na małe i większe grzeszki. Niestety nie jestem idealna. Jednak dbam o zdrowie. Stosuje się do zaleceń antynowotworowych. Ponieważ „rak” żywi się cukrem ograniczam jego spożycie, codziennie piję zieloną herbatę, wodę z cytryną i tymiankiem, parzę imbir lub dodaję go do herbaty. Na śniadanie preferuję płatki owsiane, jem dużo pomidorów, dodaję kurkumę do potraw , a przy zakupach nie zapominam o warzywach, a zwłaszcza o boczniaku czy kalafiorze. Stosuję się do zaleceń prozdrowotnych nie na papierze, lecz w rzeczywistości. Robię zatem wszystko, by nie dać się zaskoczyć chorobie. To przez co przeszłam, niech będzie przestrogą dla wszystkich.

    

„Kowal zawinił, a cygana powiesili”, czyli zawinił urzędnik, a Prezydent zbiera cięgi.

Pan Mirosław Kolęda (znany, jako były kandydat na Prezydenta Miasta Zgierza) złożył skargę na złe doręczenie decyzji podatkowej przez doświadczoną i wieloletnią urzędniczkę. Dlaczego pracownicy Wydziału Finansowego UMZ od lat roznosili i roznoszą decyzje wymiarowe w podatku od nieruchomości? Ponieważ jest to zdecydowanie tańsze niż wysyłanie ich pocztą. Jednakże każda z tych osób została przeszkolona w zakresie tajemnicy danych zawartych w decyzjach oraz w sposobie ich doręczania. Ponadto, decyzji nie mogą doręczać osoby, które nie przepracowały w Wydziale Finansowym minimum jednego roku. Z wyjaśnień pracownicy wynika, że zostawiła decyzję Pana Kolędy bez koperty jego pracownikowi oraz podała przyczyny takiego zachowania wspominając również o tym, że oświadczenie majątkowe pana Mirosława Kolędy widnieje na stronie internetowej. Komisja Rewizyjna Rady Miasta Zgierza wydała opinię o zasadności skargi. Na sesji 27 marca 2014 r. radni uznali i podjęli stosowną uchwałę (nr XLVII/549/14). W kwietniu Przewodniczący Rady Miasta Zgierza wystosował pismo do Prokuratury Rejonowej w Zgierzu składając zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa. Jaki z tego morał: „Kowal zawinił, a cygana powiesili”, czyli – pracownik zawinił, a Prezydent zbiera cięgi. Nie sądzę jednak, abym miała fizyczną możliwość kontrolowania każdego pracownika. Swoją drogą, Panie Kolęda, cytując przysłowie niekiedy „nadgorliwość jest gorsza od faszyzmu”.

Każdy ma swoją opozycję.

„Wasze serca i umysły paraliżuje strach przed utrata stanowisk i porażka w wyborach. Wasi doradcy od czarnego PR podpowiadają wam, że im gorzej dla Łodzi, tym dla was lepiej. Nieustannie tylko straszycie łodzian. Cieszą was trudności, na które napotykamy i dlatego opowiadacie bzdury o zagrożonych inwestycjach. Na szczęście z Waszych przepowiedni nic się nie sprawdza. Pracuję dla Łodzi codziennie, po kilkanaście godzin, często kosztem życia prywatnego i moich najbliższych. Ale nie żałuję. Lubię to, bo widzę jak zmienia się Łódź, jakie ta praca przynosi efekty. Szkoda mi tracić każdą chwilę, którą mogłabym poświęcić na pracę dla naszego miasta. Wy, w większości przychodzicie tu dwa razy na tydzień, żeby sobie podyskutować. Urządzacie tu polityczne igrzyska, wzbijacie się na wyżyny cynizmu i prześcigacie w złośliwościach. Sesje trwają po kilkanaście godzin, bo organizujecie sobie oratorskie popisy, z których nic nie wynika. Ja nie mam na to czasu. Ja mam robotę do wykonania........ I to wszystko na ten temat. Tyle mam do powiedzenia. Teraz możecie zacząć swój polityczny teatr. Mnie i łodzian on nie interesuje”.

Z wystąpienia Prezydent Miasta Łodzi

Hanny Zdanowskiej

Nie dziwi nic, czyli jak tabliczka może wprowadzić niesnaski wśród mieszkańców.

Ci, którzy znają Zgierz wiedzą, gdzie dzieje się ta historia. Przenosimy się pomiędzy "Kolejową i Spacerową" czyli na "osiedle Okrzei". Od bardzo dawna nic się tam nie zmieniało, aż nagle powstał nowy plac zabaw dla dzieci, a mieszkańcy osiedla, podjęli decyzję o jego lokalizacji. Bardzo słusznie, bo to ich dzieci korzystają teraz z tego miejsca. Znalazłam też środki na budowę parkingu wewnątrz osiedla. To bardzo trafna decyzja, bowiem wygodnych miejsc do parkowania w zasadzie tam nie było. Kolejna miejska inwestycja na tym osiedlu obejmuje remont drogi oraz chodników wraz z dojściem do klatek schodowych przed blokiem nr 5. Prace obecnie trwają. Dlaczego akurat w tym miejscu? To proste. Na tym osiedlu są trzy bloki Zgierskiej Spółdzielni Mieszkaniowej. Ubiegłej jesieni ZSM zaczęła przed dwoma z nich ( tuż przy wjeździe na osiedle) remont nawierzchni ulic i chodnika. Bardzo się ucieszyłam z takiego faktu, ponieważ uważam, że należy konsekwentnie remontować dalszą część osiedla. Wystąpiły jednak pewne kłopoty i niesnaski pomiędzy mieszkańcami. Wszystkich chyba zdziwił fakt oznakowania parkingu przez Zgierską Spółdzielnię Mieszkaniową (oczywiście przed blokami 6 i 7 ZSM). Zaczęły się uszczypliwości, kto powinien stawać, a kto nie, na tych miejscach. Kochani, Urząd Miasta Zgierza wybudował na Państwa osiedlu parking i plac zabaw dla dzieci, porządkuje teren przed kolejnym blokiem. Nie należy tych miejsc oznaczać tabliczkami ponieważ uważam, że mieszkańcy jednego osiedla powinni, się ze sobą integrować, a nie dzielić z powodu realizowanych inwestycji. Trzeba się cieszyć, że osiedle zaczyna zmieniać swoje oblicze. Wewnętrzne podziały wśród mieszkańców z powodu miejsca na samochód nigdy nie powinny mieć miejsca.

Dlaczego nie chciałam wsiąść do pociągu do Parlamentu Europejskiego?

W czoraj doszła do mnie plotka, że PSL nie umieścił mnie na liście do Parlamentu Europejskiego.

Jednakże podam Państwu przyczynę dla której nie chciałam startować ( choć mi proponowano umieszczenie na listach
wyborczych) do Parlamentu Europejskiego. Po pierwsze, zamierzam ubiegać się o reelekcję i przekonać Państwa że jestem bardzo dobrym prezydentem naszego miasta i będę najlepszym kandydatem w zbliżających się wyborach samorządowych ( listopad 2014 r.) To dlaczego i po co miałabym startować do Parlamentu Europejskiego? Po drugie

21 marca 2014 r. zawiesiłam moje członkostwo w PSL w związku z działaniem Prezesa Koła Miejskiego PSL w Zgierzu pana Sławomierza Janiszewskiego.

Istotne i ważne dla mnie jest to, że teraz każdy może mieć swój własny pogląd na tę kwestię, ale oparty na prawdzie.

Szanowni Państwo,

Przekazuję Państwu sprawozdanie obrazujące zmiany jakie zaszły w naszym mieście w ciągu ostatnich trzech lat, trzech lat mojej kadencji. Jestem to Państwu winna. Dopóki istniał ITZ miałam możliwość rzetelnego informowania o tym, co dzieje się w naszym mieście, o stanie inwestycji, dokonaniach i zamierzeniach. Jednakże decyzją części radnych został on zlikwidowany. Tym bardziej czuję się w obowiązku przekazać Państwu niejako podsumowanie lat 2011 – 2013. W ciągu tego okresu wydarzyło się wiele dobrego. Przede mną jeszcze rok 2014, który przyniesie 

oczekiwane przez wielu kolejne inwestycje czy wydarzenia.

Zapewne większość z Państwa zastanawia się, co przyniosła moja dotychczasowa prezydentura, którą rozpoczęłam w grudniu 2010 roku. Mieszkańcy bloków przy ul. Narutowicza zapewne doskonale pamiętają moje początki, bowiem pierwszym sukcesem było zapewnienie im ogrzewania, którego nie mieli od lat. Zatem pozwolę sobie Państwu przedstawić nieco informacji i przemyśleń, o tym co udało się osiągnąć w ciągu tego czasu, jakie cele przyświecały moim działaniom i jakie korzyści przyniosły one wszystkim mieszkańcom Zgierza. Zapewne znajdą się tacy, którzy będą krytykować każdy mój krok, ale jestem przekonana, że znajdą się również tacy, którzy spojrzą na te minione trzy lata obiektywnie.

 Jeżeli chcecie Państwo rzeczywiście dowiedzieć się jaki zastałam stan finansów miasta i jaki jest on obecnie, dlaczego emitujemy obligacje, na co przeznaczane są Wasze podatki, jakie inwestycje zrealizowano, przeczytajcie ten tekst uważnie. Jeżeli jednak się z tym dokumentem nie zapoznacie, skazani będziecie na plotki i obiegowe opinie. Bowiem „plotki są jak fałszywe pieniądze, porządni ludzie ich nie produkują ale bezmyślnie przekazują dalej”. Dlatego zachęcam wszystkich do przeczytania tego raportu. Rzetelna informacja pozwoli Państwu na wyrobienie sobie własnego zdania w kwestiach budzących zainteresowanie, a niekiedy emocje. Można się z tym tekstem nie zgadzać, można z nim dyskutować, ale należy się z nim zapoznać.

Gdy w grudniu 2010 roku objęłam urząd  Prezydenta Miasta Zgierza, zadłużenie miasta sięgało prawie 60 mln złotych. Było to największe zadłużenie od 2002 roku. Od tego czasu zadłużenie systematycznie maleje, co obrazuje poniższy wykres. W grudniu 2013 roku wyniosło już tylko ok. 47 mln złotych i zakładam dalszy jego spadek. Należy jednak podkreślić, że ograniczanie zadłużenia nie zatrzymało rozwoju i mimo wszystko, udało się zrealizować wiele inwestycji w naszym mieście, których przykłady można zobaczyć na następnych stronach.

Omawiając zadłużenie miasta Zgierza, należy odnieść się do wskaźnika zadłużenia, który na dzień 31 grudnia 2010 r. (początek mojej kadencji) wynosił 45%, i systematycznie malał, aby 22 października 2013 r. osiągnąć poziom 31,43%. Jak łatwo zauważyć należy dążyć do zmniejszania zadłużenia i wzrostu dochodów, aby doprowadzić do stabilnej sytuacji finansowej Zgierza.

Chciałabym, aby Państwo mieli jasny obraz, jak kształtował się poziom zaciąganych kredytów na przestrzeni ostatnich kadencji (patrz tabela). Jak można zauważyć Prezydent Zbigniew Zapart zaciągnął kredyty na kwotę ponad 11 mln złotych, kolejny prezydent na ponad 21 mln, ale największe kredytowanie miało miejsce w kadencji Jerzego Sokoła. Dlatego też  na początku mojej kadencji zmuszona byłam zaciągnąć prawie 8 mln zł kredytu i przeznaczyć go na spłatę wcześniejszych. 

Chciałabym, aby Państwo zatrzymali się chwilę dłużej i przeanalizowali poniższy wykres odnoszący się do sytuacji Zgierza w kontekście deficytu i nadwyżki, czyli różnicy pomiędzy dochodami, a wydatkami miasta.

Jak można zauważyć, na przestrzeni lat 2002 - 2013 władzom udawało się, bądź  nie, wypracować nadwyżkę budżetową.  Jednakże nim objęłam urząd (grudzień 2010 r.) deficyt budżetowy nie był dla nikogo zaskoczeniem, bowiem występował w latach 2002, 2004, 2006, 2007, 2009, 2010. Przy czym w 2010 roku, na koniec kadencji Prezydenta Jerzego Sokoła, był zdecydowanie najwyższy i przekraczał  kwotę 9 mln zł. Do tego roku „przeciętny deficyt” był na poziomie ok. 3 mln zł. Zastanowić się należy skąd wzięły się plotki o rzekomym bankructwie miasta w ubiegłym roku? Owszem, istniało prawdopodobieństwo wystąpienia  na koniec roku planowanego deficytu na poziomie ok. 4 mln zł, ale czy to był powód to straszenia mieszkańców skoro w 2010 przejmowałam budżet z 9 mln deficytem!!!? Rok 2013 zamknęłam bez deficytu! Jak  Państwo spojrzą na wykres, to zrozumieją, że ktoś koniecznie chciał zdeprecjonować moją pozycję i wprowadzić nieprawdziwe informacje do obiegu. Czy te plotki były potrzebne? Czemu i komu służyły?  Jeżeli przeczytamy uważnie przedstawione tu zestawienia liczbowe, będziemy  sięgać pamięcią do lat poprzednich i przypominać sobie czy wtedy ktoś straszył bankructwem miasta, skoro deficyty były niejednokrotnie w naszym mieście?  Dlaczego na mnie kierowany jest taki atak? Czyje interesy naruszyłam? Jaka grupa sprawująca dotychczas władzę nie może się pogodzić z jej utratą? Podsumowując w tym obszarze rzeczywiście sprawowane kadencje, liczone do pełnego roku rozrachunkowego, można zauważyć, że największa suma deficytu wystąpiła w kadencji Jerzego Sokoła i wyniosła - 19 442 365 zł. W tych obliczeniach nie uwzględniono pierwszego miesiąca objęcia stanowiska prezydenta, bowiem w rzeczywistości za cały ten rok odpowiadał poprzednik. Nie byłoby bowiem zasadne obciążanie nowej osoby wynikiem finansowym za cały rok, skoro „rządziła” ona  zaledwie kilkanaście dni. Dane liczbowe kształtują się następująco: 

Suma deficytów:

 Prezydent Z. Zapart  (1999,2000,2001,2002)

- 225 429 zł

Prezydent  K. Maśliński

( 2003, 2004, 2005, 2006)

- 5 713 559 zł

Prezydent  J. Sokół (2007, 2008, 2009, 2010 )

- 19 442 365 zł

Prezydent I. Wieczorek ( 2011, 2012, 2013 )

- 0 zł

 Natomiast w analogicznych okresach suma nadwyżek wynosiła:

Prezydent Z. Zapart (1999,2000,2001,2002)

+ 1 408 075 zł

Prezydent  K. Maśliński

( 2003, 2004, 2005, 2006)

+ 2 463 092 zł

Prezydent  J. Sokół (2007, 2008, 2009, 2010 )

+  1 257 035 zł

Prezydent I. Wieczorek ( 2011, 2012,2013 )

+ 14 139 751 zł

Największe zadłużenie 60 mln zł i najwyższy deficyt 9 mln zł mieliśmy w 2010 roku, czyli w momencie, gdy obejmowałam urząd prezydenta (grudzień 2010 r.) W kolejnych latach udało nam się osiągnąć  nadwyżkę budżetową, co oznacza, że suma dochodów przewyższyła wydatki.

To bardzo dobra wiadomość. Niestety, biorąc pod uwagę wysokość kredytów, które mieliśmy do spłacenia, nadwyżka nie mogła być dostatecznie odczuwalna dla mieszkańców. Należy podkreślić również, że zmieniła się ustawa o finansach publicznych i w mojej kadencji nastąpiły obostrzenia dotyczące finansów samorządów. Działania możliwe do podejmowania przez moich poprzedników nie są już teraz możliwe chociażby, ze względu na zaostrzone kryteria wskaźnikowe. Przechodząc, jednak do wydatkowania środków trzeba zauważyć, że w zasadzie we wszystkich samorządach największa część budżetu przeznaczona jest na wydatki bieżące i spłatę wcześniejszych zobowiązań.

Na co miasto wydaje pieniądze, co pochłania najwięcej środków finansowych i jak rozkładają się wydatki na najważniejsze społecznie sprawy? Przechodząc do kolejnego wykresu, chciałabym pokazać Państwu, jak kształtują się w przybliżeniu wydatki bieżące miasta. Znaczna część „tortu budżetowego” przeznaczana jest na placówki oświatowe.

 Jak można zauważyć wydatki wzrastają z roku na rok. Część z nich pokrywa subwencja (czyli „rządowe pieniądze”), pozostałą kwotę dokładamy z budżetu naszego miasta. Na wykresie przedstawiono całkowite wydatki na oświatę i otrzymywaną subwencję oświatową w latach 2011 – 2013. Jak łatwo zauważyć globalnie kwoty te sięgają 47 mln zł rocznie. W minionym 2013 roku finansowaliśmy oświatę środkami własnymi w kwocie ponad 18 mln zł, bowiem subwencji otrzymaliśmy zaledwie ok. 28 mln zł. W moim odczuciu, nie można kwestionować  istoty i rangi oświaty, dlatego chcemy stwarzać, jak najlepsze warunki do nauki dla  dzieci i młodzieży. Może Państwo nie zdajecie sobie sprawy, ale zatrudnienie w placówkach oświatowych kształtuje się na poziomie ok. 800 osób (dane rok 2012). Już sam fakt, że miasto do wydatków oświatowych dokłada rocznie ok. 18 mln zł determinuje inne wydatki. Gdyby system subwencji państwowej gwarantował i zabezpieczał w całości środki na oświatę, te pieniądze przeznaczyłabym zapewne na inwestycje infrastrukturalne. Domyślacie się Państwo ile takich inwestycji można by było zrealizować za te pieniądze? Miasto finansuje również Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej. Można dyskutować, czy kwota ponad 26 mln zł w 2013 roku na pomoc społeczną dla mieszkańców to dużo, czy mało?  Należy podkreślić, że Miasto otrzymuje dotacje od wojewody na realizację zadań zleconych będących w gestii wojewody. Jednakże kwota ta jest zdecydowanie niewystarczająca i ok. 8 mln zł rocznie, do realizacji tych zadań dokłada Miasto Zgierz. W latach 2011 – 2013 było to łącznie ponad 21 mln zł przekazanych przez Miasto, ponieważ tak jak w przypadku oświaty, kwoty, które otrzymujemy od wojewody są niewystarczające. 

Jak można zauważyć na wykresie kwota ta wzrasta z roku na rok i w 2013 roku wynosiła  ponad 26 mln zł. Nasze podatki finansują nie tylko oświatę, MOPS, ale również Miejskie Usługi Komunikacyjne - ok. 15 mln zł rocznie. Utrzymanie komunikacji miejskiej (autobusowej i tramwajowej) jest bardzo istotne, patrząc na ogromną liczbę mieszkańców dojeżdżających do szkół i miejsc pracy autobusami, czy tramwajami. Cieszę się, że w październiku 2013 roku powstała nowa linia autobusowa 3A, która połączyła trzy miasta: Aleksandrów Łódzki, Zgierz i Stryków, co ułatwiło komunikację mieszkańcom między tymi miejscowościami i umożliwiło dojazd do pracy.

 Nie można zapominać, że Miasto finansuje również działalność MOK - Miejskiego Ośrodka Kultury w tym CKD – Centrum Kultury Dziecka. Na to zadanie przeznaczamy ok. 1 mln zł rocznie, podobnie jak na Miejski Żłobek. Utrzymanie MOSiR  - Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji  kosztuje  prawie 3,3 mln zł.   Wydatki na Straż Miejską to ponad 1,6 mln zł rocznie. Na Miejsko-Powiatową Bibliotekę Publiczną przeznaczamy z budżetu Miasta kwotę  ponad 1 mln zł rocznie.  Należy podkreślić, że do funkcjonowania biblioteki również przyczynia się Zgierskie Starostwo Powiatowe, przekazując na ten cel ok. 90. tys. zł rocznie.

Nie do przecenienia jest możliwość pozyskiwania środków z Unii Europejskiej. Nowy skład wydziału odpowiedzialnego za te działania bierze aktywny udział w szukaniu wsparcia finansowego dla naszego miasta. Jak można zauważyć czyni to bardzo skutecznie. Łączna wartość projektów, na które udało się pozyskać dofinansowanie przez UMZ w latach 2010 – 2013 to 18 596 378,73 zł.

Szerzej należy odnieść się do emisji obligacji, inwestorów i możliwości inwestycyjnych, obniżenia stawek za śmieci w 2014, braku podwyżek cen wody i ścieków, podatków i innych spraw. Te kwestie poruszę jednak obszernie w następnym artykule. Zamierzam bowiem wbrew opozycji informować Państwa na bieżąco o ważnych dla Zgierza sprawach. Chcę byście mogli Państwo oddzielić ziarno od plew i jestem przekonana, że nie dacie Państwo wiary plotkom i pomówieniom. Oszczerstwa i wyssane z palca informacje  piszą zazwyczaj anonimowi ludzie. Cieszę się, że Zgierz się rozwija, że jego mieszkańcy mają coraz większe możliwości realizacji swoich inicjatyw i ambicji. Znam nasze Miasto i oglądam je z bliska. Cieszy mnie każdy nowy plac zabaw, parking, wyremontowana ulica, a martwi brud w zaułkach, czy nieodnowione kamienice i niszczone wiaty przystankowe. Doceniam „miasto podziemne”: nowe sieci kanalizacji sanitarnej i deszczowej, nowe sieci ciepłownicze. Wstydzę się dzikich wysypisk. Zgierz 2013 roku to inny Zgierz niż ten z 2010 roku. Z jednej strony duże niedobory zasobu mieszkaniowego z drugiej pierwszy po kilkunastu latach blok „miejski”.  Niedostatek miejsc pracy, ale nowe połączenie komunikacyjne: Stryków – Zgierz – Aleksandrów, stwarzające możliwości dojazdu do pracy. Z jednej strony bieda, z drugiej tyle samochodów, że brakuje miejsc na parkingach. Brzydkie jeszcze zakamarki miasta, ale rewitalizowane centrum: plac Kilińskiego, park miejski czy kwartał ulic.

Nie mają racji ci, którzy twierdza, że Zgierz się nie zmienia, ale nie mieliby również  racji ci którzy twierdziliby, że wszystkim żyje się lekko. Jednak Zgierz, to po prostu moje miasto i w moich oczach jest miastem pięknym!!! Mam nadzieję, że po zapoznaniu się z całym opracowaniem będziecie mogli Państwo ocenić obiektywnie moje dotychczasowe działanie.

Za minione trzy lata mojej kadencji pragnę złożyć podziękowania wszystkim, którzy pracują na rzecz naszego miasta. Zarówno mieszkańcom, radnym, pracownikom, jak i księżom, organizacjom pozarządowym  i instytucjom. Żywię głębokie przekonanie, że nadal nasza współpraca będzie układała się dobrze.

Nie dotyczy to tych, którzy „programowo” przeszkadzali, nie mając podstaw merytorycznych, ludzi którzy pisali bądź mówili tylko po to, by kreować plotki, albo zaznaczyć swoją obecność. Czynili to zwykle ci o zranionych ambicjach, ci którzy wypadli z obiegu, ci którym zrujnowano ich układziki.

Należy akceptować to, że są wśród radnych ludzie o różnych poglądach politycznych. Nikt z nas nie kryje swoich sympatii, czy antypatii. Ważne jest jednak to, aby różnice polityczne nie miały wpływu na podejmowane decyzje. Dziękuję tym radnym, którzy pracowali i pracują nie patrząc na politykę lecz na dobro miasta. Ci, którzy próbowali wygrywać swoje prywatne, czy polityczne interesy, ambicje, czy uprzedzenia stanowili i mam nadzieję, że nadal będą stanowić mniejszość. Szczególne podziękowania kieruję na ręce rzetelnych i kompetentnych pracowników.

Dziękuję wszystkim tym, którzy mnie wspomagali ale i tym, którzy nie przeszkadzali.

Dziękuję Wam Zgierzanie

Iwona Małgorzata Wieczorek

Prezydent Miasta Zgierza